به بچه ها یاد بدهیم قلدری نکنند
به بچه ها یاد بدهیم قلدری نکنند به بچه ها یاد بدهیم قلدری نکنند
خیلی شوکه کننده و ناراحت کننده است که بفهمید فرزندتان به دیگران زورگویی می‌کند و در مدرسه بعنوان قلدر شناخته میشود.
به همان اندازه که پردازش کردن این اطلاعات سخت است، مهم است که همان موقع با آن برخورد کنید. این زورگویی و قلدری چه فیزیکی باشد و چه کلامی، اگر متوقف نشود موجب بروز رفتارهای خشونت آمیز غیر اجتماعی بیشتر شده و در موفقیت فرزندتان در درس و تحصیل و توانایی او برای دوستیابی و حفظ دوستانش، اختلال ایجاد می‌کند.
درک رفتار قلدرمآبانه
بچه ها به دلایل مختلف قلدری می‌کنند. بعضی از آنها به خاطر احساس ناامنی که دارند اینکار را می‌کنند. زورگفتن به یک نفر که به نظر می‌رسد از نظر احساسی و فیزیکی ضعیف تر است فرد را دچار این احساس می‌کند که مهم‌تر و محبوب‌تر است و کنترل اوضاع را در دست دارد. در سایر موارد، بچه‌ها به این دلیل قلدری می‌کنند که نمی‌دانند زورگفتن به بچه‌های دیگر که به خاطر جثه، ظاهر، نژاد یا مذهب متفاوت با اوست، کاری اشتباه و غیرقابلقبول است.
در برخی موارد، قلدری جزئی از یک روند مداوم از رفتارهای خشونت آمیز و جسورانه است. این بچه ها برای یادگرفتن نحوه کنترل خشم و عصبانیت یا سایر احساسات قوی خود نیاز به کمک دارند. شاید مهارت لازم برای همکاری و مشارکت با دیگران را نداشته باشند. مشاوره های تخصصی می‌تواند به آنها کمک کند کنار آمدن با احساساتشان، محدود کردن قلدری‌ها و بالا بردن مهارت‌های اجتماعیشان را یاد بگیرند.
بعضی از بچه هایی که در مدرسه قلدری می‌کنند، رفتاری را که در خانه می‌بینند را کپی می‌کنند. بچه‌هایی که درمعرض رفتارهای و روابط خشونت آمیز و نامهربان در خانواده خود هستند معمولاً یاد می‌گیرند که با دیگران هم همانطور برخورد کنند و فکر می‌کنند که با قلدری کردن می‌توانند کنترل بقیه بچه‌هایی که به نظرشان ضعیف می‌آیند را در دست بگیرند.
کمک به بچه ها برای کنار گذاشتن قلدری
اجازه بدهید فرزندتان بداند که قلدری کردن رفتاری غیرقابل قبول است و می‌تواند عواقب جدی در خانه، مدرسه و اجتماع برای آنها داشته باشد.
سعی کنید دلیل پشت این رفتار فرزندتان را بفهمید. در برخی موارد، بچه ها به این دلیل قلدری می‌کنند که برای کنترل احساساتی مثل عصبانیت، خستگی یا عدم امنیت مشکل دارند. در سایر موارد، این بچه ها راه های همکاری کردن برای حل مشکلات و تعارضات و همچنین درک تفاوت ها را یاد نگرفته اند.
چند راهکار
حتماً:
• قلدری را جدی بگیرید. کاری کنید که فرزندتان حتماً بفهمد که شما قلدری کردن در خانه یا هر جای دیگری را تحمل نمی‌کنید. قوانینی برای قلدری ها و رعایت کردن آن بگذارید. اگر با گرفتن امتیازهایی که به فرزندتان داده‌اید می‌خواهید او را تنبیه کنید، دقت کنید که این کار حتماً به جا و مناسب باشد. مثلاً اگر فرزندتان از طریق ایمیل، اس ام اس یا سایت‌های اجتماعی قلدری می‌کند، ارتباطات کامپیوتری و تلفنی او را برای مدتی محدود کنید. اگر فرزندتان در خانه با خواهر و برادرها یا دیگران رفتاری خشن دارد، آن را متوقف کنید. راه‌های مناسب تری برای واکنش دادن به او آموزش دهید مثل دور شدن از موقعیت.
• به بچه ها یاد بدهید با دیگران با مهربانی و احترام رفتار کنند. به فرزندتان یاد بدهید که درست نیست تفاوت‌ها را مسخره کند (مثلاً تفوت‌های نژادی، قومی، ظاهری، مذهبی، نیازهای خاص، جنسیتی، وضعیت مالی و اقتصادی) و سعی کنید یک حس همدردی برای افرادی که با او متفاوت هستند در او ایجاد کنید.
• در مورد زندگی اجتماعی فرزندتان بیشتر بدانید. بر عواملی که ممکن است بر رفتار فرزندتان در محیط مدرسه (یا هر مکانی که قلدری کردن در آنجا اتفاق می‌افتد) تاثیرگذار است دقت کنید. با والدین دوستان فرزندتان، همسالان او، معلمین و مشاورین مدرسه گفتگو کنید. آیا بقیه بچه‌ها هم قلدری می‌کنند؟ دوستان فرزندتان چطور؟ در مدرسه بچه‌ها با چه فشارهایی روبه رو هستند؟ درمورد این روابط با فرزندتان حرف بزنید. سعی کنید آنها را در فعالیت های خارج مدرسه شرکت دهید تا دوستی های جدید ایجاد کنند.
• رفتار خوب را در آنها تقویت کنید. تقویت مثبت از تادیب منفی بسیار موثرتر است. کارهای خوب فرزندتان را ببینید و زمانیکه رفتارهایی مثبت و سازنده از خود نشان می‌دهند، آنها را ببینید و تحسین کنید.
