شعر کودکانه: کرمی که پروانه می شه
شعر کودکانه: کرمی که پروانه می شه مثل آدم هایی که صندوقخانه و گنجه شان را به هم می ریزند و چیزی از آن بین بیرون می آورند و گرد و خاکش را می گیرند، این شعر را از بین نوشته هایم پیدا کردم که تقدیم می کنم به همه ی دوستان کوچولوی خوبم.
كی می‌تونه به من بگه
یه كرم سبز پشمالو
چه جوری بال درمیاره
پر می‌كشه تو آسمون
یكدفعه پرواز می‌كنه؟!
اول كه خوب نگاش كنی
فقط یه كرم كوچیكه
دائم روی درخت توت
برگ‌ها رو گاز گاز می‌كنه!
بعد دیگه برگ نمی‌خوره
آروم و گوشه‌گیر میشه
خودش رو قایم می‌كنه
دور خودش تار می‌تنه
برای ما ناز می‌كنه!
انگار كه خوابش می‌بره
تو رختخواب راحتش
شاید فراموش می‌كنه
خزیدن و خوردن برگ
بوده تمام عادتش
چند روز بعد عوض میشه
پیله‌ی ابریشمیشو
می‌شكافه و بیرون میاد
بال‌های رنگارنگشو
توی نسیم بهاری
با احتیاط باز می‌كنه
چشمای ما دنبالشه
وقتی رو گل‌ها می‌شینه
آدم تعجب می‌كنه
حالا كه اون رو می‌بینه
اما باید خوب بدونی
كرمی كه پروانه شده
نه جادو كرده خودشو
نه كار مخفیانه‌ای
پر كلك و راز می‌كنه
تو كه تعجب می‌كنی
وقتی به هر كی می‌رسی
می‌پرسی یك كرم كوچیك
چطوری پروانه میشه
باید بدونی كه جواب
فقط توی یك كلمه‌ست
دگردیسی، دگردیسی!
یعنی همون تغییری كه
به خاطرش یك حشره
عوض میشه، قد می‌كشه
بال در میاره، می‌پره
اینها همه كار خداست
كه خوبه و مهربونه
حرفهای ما رو می‌شنوه
كارهای ما رو می‌دونه
ترجمه و برگردان به شعر پارسی: مهرداد. مرداد ۱۳۸۷.
