به کودک خود بسیار محبت کنید؛ اما نه بیش از حد!
به کودک خود بسیار محبت کنید؛ اما نه بیش از حد! 
مولف: مونا منتها
کودکانی که خود را دوست دارند، دوست دارند رفتار شایسته داشته باشند. ما به عنوان والدین، نه می خواهیم که یک دیکتاتور باشیم و نه یک عروسک خیمه شب بازی. برای رسیدن به این هدف باید والدین، یک دقیقه ای باشیم. یعنی رفتارمان با کودک، یک دقیقه ای باشد.
-تحسین یک دقیقه ای
-سرزنش یک دقیقه ای
زمانی که کودکتان کار شایسته ای انجام می دهد، او را تشویق کنید؛ و حتما بایستی این کار را انجام دهید. اما اگر می خواهید که او را لوس نکنید، بایستی تحسین کوتاهی باشد. نوازشش کنید، او را ببوسید و از انجام کار خوبش تشکر کنید.
در زمان انجام کار اشتباه نیز، هم بایستی او را سرزنش کنید؛ اما این سرزنش نیز بایستی بسیار کوتاه باشد. این که به چشمان او نگاه کنید، کنارش بنشینید و بگویید: «کار خیلی بدی کردی. دوستت را زدی، برای همین دیگر نمی توانی بازی کنی». کودک مسلما اعتراض خواهد کرد؛ شاید جیغ و داد کند. اما به او توجهی نکنید تا گریه ها و فریادهایش تمام شود. سپس نزد او بروید، در آغوشش بگیرید و بگویید: «حالا که آرام شدی می توانی دوباره بازی کنی».
این راه کار در اوایل بسیار سخت است زیرا گریه و داد کودکتان احتمالا بسیار طولانی خواهد بود. اما هر دفعه مطمئن باشید که کوتاهتر از زمان قبل خواهد شد و او یاد خواهد گرفت که اگر کار اشتباهی انجام دهد، باید تاوانش را بدهد و اگر آن را سریع تر بپذبرد، سریع تر به خواسته خوب خود خواهد رسید.
فراموش نکنید هرگز به کودکتان نگویید: «بچه بدی هستی» ما کودک بد نداریم. کودک همیشه خوب است. اما کار خوب و بد داریم. به او بگویید «کار بدی انجام دادی دختر خوبم» یا «آفرین پسر خوبم کار خیلی خوبی انجام دادی».
این را هم همیشه در نظر داشته باشید که برای داشتن کودکی که در آینده مسائل و معضلات جنسیتی نداشته باشد، از کودکی، تمایز بین جنسیت برایش قائل نشویم. به این معنا که نگوییم: «چرا گریه می کنی؟ پسرها که گریه نمی کنند!» یا «چرا دوستت را زدی؟ دخترها که کسی رو نمی زنند!».
این تمایزهای جنسیتی هم در آینده باعث می شود که کودک خودش را با دیگر کودکان متفاوت ببیند و هم این که نتواند احساسات خود را به خوبی بروز دهد. کودک یک انسان است. زمانی که ناراحت است باید گریه کند، و زمانی که خشمگین است، ممکن است ناخودآگاه به کسی صدمه بزند. این مسئله به جنسیت ربطی ندارد. او را درک کنید و کمکش کنید تا احساساتش را بشناسد و بتواند به طرز مناسب بروزشان دهد.
